Voorspoedige dracht
Begin januari ontdekte ik dat Bijou loops was geworden. Op dag 9 en 10 van haar loopsheid is zij gedekt door Blitze Bink. En met succes. Tijdens het maken van de echo zag de dierenarts direct dat Bijou drachtig was. Yes! Zij zag er zes!
Het aftellen kon beginnen.
De eerste 4,5 week na de dekking was Bijou geen gram aangekomen. Wel had zij voortdurend ongelooflijke HONGERRR! De laatste weken zag je haar buikje groeien. Vlak voor de bevalling was zij drie kilo aangekomen.
De werpkist werd gereed gemaakt, nieuwe speeltjes gekocht, alle voor de bevalling benodigde spulletjes klaar gezet... wij waren er klaar voor.
De bevalling
Na een voorspoedige dracht beviel Bijou op de 61e dag, precies zoals gezien op de echo, van een zesling. Eerst werden twee reutjes geboren, daarna volgden vier teefjes. De bevalling ging vlot en gemakkelijk. De pups floepten er snel uit. De pups waren bijzonder levendig: direct na het afdrogen en wegen tijgerden zij al over het vetbed op zoek naar een tepel. Binnen twee uur lag Bijou met zes kleine pups aan haar tepels. Al bij de eerste toonde zij zich direct weer op en top moeder. Wij zijn trots op haar.
Alle pups op een rij, in volgorde van geboorte
13 maart, dag 4:
Je ziet de pups veranderen van kleine hulpeloze hamsters in cavia's die niet voor een kleintje vervaard zijn. Draait Bijou zich om? Dan kruipen ze gewoon, onder protest, onder haar door. Zij voelen zich niet meer zielig en verdwaald als ze niet bij haar in de buurt zijn. Zij gaan gewoon zelf ergens liggen. Soms lekker alleen, soms voor de gezelligheid dicht tegen een broer of zus aan of er dwars overheen.
Hoe groot zijn zij eigenlijk?
Al groter dan de Ikea muizen, nu ongeveer zo groot als groene krokodil (18 centimeter).
Socialisatie
Dagelijks hebben wij alle pups even in de handen (heerlijk zo'n warm bloot buikje op je hand) of tegen de borst. Je merkt al het resultaat: leggen wij onzehand in de werpkist, dan komt er altijd wel een al naar de geur van onze handen toetijgeren. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met wennen aan mensen...
Al is zij nog zo op ons gesteld, mama Bijou houdt ons met argusogen in de gaten.
Oma Yoline wil ook heel graag bij de pups zijn, maar houdt eerbiedig afstand van de werpkist. Wanneer wij haar een pup onder de neus houden, likt zij het kleine ding flink schoon. Bij terugzetting in de werpkist, doet Bijou het nog even dunnetjes over. Zo lief.
14 maart, dag 5:
De pups groeien als kool. Tenminste, vijf van hen. Moeten pups met ongeveer tien dagen hun geboortegewicht hebben verdubbeld, bij die vijf zal dat waarschijnlijk morgen of overmorgen al het geval zijn. Het kleinste teefje is nog even zorgenkindje. Zij groeit niet zoals zij dat zou moeten doen. Daarom helpen wij haar een handje. Maar het goede nieuws: zij komt in ieder geval wel steeds een beetje aan, al is dat grammenwerk. Zij is tierig en een pittig ding. Kruipt elke keer naar Bijou om te drinken of voor de gezelligheid. Toch blijft het ook komende week nog spannend of zij het zal redden.
De pups een voor een:
Met z'n allen:
Levend schilderij
Wat is het toch heerlijk naar de pups te kijken, met die kleine roze neusjes waarop sinds eergisteren al een zwart spikkeltje te zien is, de schattig roze kleine voetjes, de tijgersluipgang waarmee zij zich over het vetbed vastberaden richting maaltijd trekken en te luisteren naar hun gemummel of geschreeuw wanneer ze plotseling door een broer of zus van een tepel worden gezet. Maar zelfs als ze helemaal niets doen en gewoon ergens rustig liggen uit te buiken, is het een genot naar hen te kijken. Net zoals naar de zorgzaamheid van mama Bijou.
