Nederlands ras

 

Ons land kent negen hondenrassen: de Nederlandse Herdershond (kort-, ruw- en langhaar), de Nederlandse Schapendoes, de Saarlooswolfhond, de Hollandse Smoushond, de Drentsche Patrijshond, de Stabyhoun, de Wetterhoun, het Markiesje en het Nederlandse Kooikerhondje. *

 

Het kooikerhondje is dus een echt Nederlands ras. Van oudsher werd het gebruikt in de eendenkooien in ons land. Niet om te jagen op eenden, maar om ze op aanwijzen van de kooibaas in alle stilte te lokken met hun wuivende, witte staart. De tamme eenden waren gewend eten te krijgen zodra ze die witte staart boven een rietscherm uit zagen bewegen. En vlogen dus snel, waarschijnlijk snaterend, vanaf de grote vijver naar een van de armen van de eendenkooi. Met in hun kielzog nieuwsgierige wilde eenden. Maar helaas, er wachtte hen iets anders dan eten. Zij vlogen zover de steeds smaller wordende vangarm/-pijp in, dat ze niet meer terug konden. En gingen hier dus letterlijk "de pijp uit".

 

De traditie van het lopen om rieten matten wordt nog in ere gehouden door de Vereniging Het Nederlandse Kooikerhondje. Het vormt het vaste afsluitende onderdeel van de demonstraties die het Demoteam van de rasvereniging op verzoek in het land geeft. Dat is niet zo simpel als het lijkt. Menig kooikerhondje dat behendigheid doet, denkt dat grote schermen er staan om overheen te springen...

 

 

Yoline tijdens een demonstratie van het Demoteam


Yoline op de foto

*  Ter gelegenheid van de Eurodogshow was er op 17 juli 2011 een speciale fotoshoot om de negen Nederlandse hondenrassen te fotograferen voor posters en brochures van de Raad van Beheer. Yoline mocht het Nederlandse kooikerhondje vertegenwoordigen. Het had nogal wat voeten in de aarde voordat alle elf honden die elkaar nog nooit hadden gezien, zaten, bléven zitten en ook nog eens in de lens van fotografe Alice van Kempen keken. Maar het resultaat mag er zijn (foto 1).


Leuk detail: achter de achterste strobalen liggen de eigenaren van de Hollandse herders om hun honden bij de billen vast te houden. Op de laatste foto mist er een. Ook Yoline had er op een gegeven moment genoeg van; zij liet zich langzaam in de sloot zakken om een rondje te zwemmen en af te koelen.


Hieronder een impressie van "the making of"


Bezoek aan eendenkooi 't Zand, zomer 2016