Bijou is ons eigen juweeltje. Een heerlijke hond. Aan de ene kant is ze een ondernemend typje, met de watergenen die ze van haar vader heeft geërfd en de jachtpassie van haar moeder, aan de andere kant is ze heel huiselijk en een echte knuffelhond. De eerste jaren kon je haar uittekenen op schoot. Toen er een zomer kwam, dat het te warm was om op schoot te zitten, werd de frequentie lager. In plaats daarvan komt ze vaak onder je knieholtes liggen of met haar neus tegen je voeten. Hoort ze iets buiten en kan ze door het raam kijkend niet zien wat of wie het geluid maakt, dan rent ze naar de baas die in zijn stoel bij het raam zit, legt haar voorpoten op zijn been en wacht totdat ze op schoot wordt gehesen. Niet dat ze niet zou kunnen springen. Als pupje van acht weken leek ze springveren in haar pootjes te hebben. Schijnbaar zonder afzet sprong ze loodrecht omhoog op schoot. De eerste avond dat ze alleen was, na het vertrek van zusjes en broertjes, en ik de grote honden wilde uitlaten, sprong ze gewoon over het hekje van de puppyren. Ze wil altijd overal bij zijn. In de keuken ligt ze steevast tussen benen en keukenkastjes, op je voeten. In dat opzicht lijkt ze nog precies op het kleine pupje van anderhalve week oud, dat zich voortsleepte naar de hand die ze rook.
Daarnaast is ze ontzettend speels. Ze speelt met allerlei speeltjes van diverse materialen. De laatste tijd hebben de krokodil, koe en kikker van kunststof haar voorkeur. Ze kent ook de namen. Als je vraagt; 'Waar is krokodil?', gaat ze zoeken en komt ze terugrennen met een luid piepende krokodil in haar bek. Maar ook met z'n tweeën sjorren aan een pluchen knuffel of flostouw vindt ze geweldig. Ze kan goed alleen spelen, maar met een ander dier of met een mens vindt ze nog leuker. Ze kan zowel met haar moeder als met tien jaar oudere Xanta heel goed opschieten. Zij zijn echt alle drie verknocht aan elkaar.
Buiten is er niets mooiers dan door de bosjes struinen, over het grasveld rennen, en het water ingaan om een baantje achter watervogels aan te trekken. Daarbij is ze bepaald niet bang vieze pootjes te krijgen. Gelukkig heeft ze net als alle kooikerhondjes een zelfreinigende vacht.
Vooral op het strand is haar energie enorm. Onvermoeibaar wil ze achter de meeuwen aanrennen. Vliegen ze over het water? Geen probleem, Bijou duikt wel in de golven. Er gaat haar echt geen golf te hoog. Ze heeft dat niet nagedaan van Xanta en Yoline, want die hebben helemaal niets met golven en zout zeewater.
Bijou heeft ook een grote werklust, net als haar (stieftante) Xanta. Wil ik met Xanta een klein stukje volgen, dan propt Bijou zich tussen Xanta en mijn been en doet direct mee. Zij is heel leergierig en lust graag snoepjes: de ideale combinatie om te trainen. Na de puppycursus en de A-cursus heeft ze cursussen overgeslagen. Toen ze anderhalf jaar was, had ze haar G&G 1-diploma. Daarna hebben we het trainen een jaartje stil laten liggen. Pas na verloop van tijd ben ik weer begonnen met trainen voor G&G 2. Ook heeft ze, net als de andere honden, Apporteren/dirigeren gedaan. Van Xanta heeft ze het halen van de post afgekeken. Dit is al lange tijd haar taak. Zodra ze de brievenbus hoort klepperen, sprint ze naar de gang.
Het allerleukste aan Bijou vinden wij dat zij zo'n blije hond is. Altijd vrolijk, altijd zin om te knuffelen. Het maakt niet uit hoe laat/vroeg ik ’s nachts naar beneden kom, ze komt gewoon slaapdronken met haar ogen op kiertjes naar mij toe waggelen om mij enthousiast te kunnen begroeten. Haar hele lijf zwabbert heen en weer van enthousiasme. Ook als kleine pup kwam ze eerst naar ons toe, dan pas ging ze naar haar moeder om begroet te worden. Een echt mensenhondje. Overdag is ze nog uitbundiger. Ze kan echt niet wachten totdat de voordeur geheel open is; ze springt aan de zijkant over de paraplubak om maar zo snel mogelijk door die deuropening bij ons te zijn.
Bijou is ook een zeer zorgzame moeder. Dat bleek al vóór de geboorte van haar echte pups: tijdens schijnzwangerschappen en tijdens de dracht moederde zij zeer serieus over haar verzameling kunststoffen speeltjes, de krokodil, het koetje, de kikker, muis en nog wat van die piepbeestjes.
Ook voor haar echte pupjes was zij een toegewijd moeder. Dat is zij nog steeds voor dochter Julia, die bij ons is blijven wonen.